Verrijzeniskracht in beeld
Buiten zien we hoe de natuur weer explodeert in alle tinten groen, een kleurenwaaier aan bloemen en bloesem .Dat is scheppingskracht in optima forma! Als er nog maar een klein stukje van het wortelstelsel van een esdoorn aanwezig is, loopt deze boom weer uit. In de meest onherbergzame omgevingen: altijd groeit er wel iets. Zaadjes van planten nestelen zich tussen tegels. Het is en blijft wonderlijk hoe de natuur altijd weer herrijst na de koude winterperiode. Wat doods lijkt, blijkt toch nog nieuw leven te kunnen geven. Het Paasfeest valt niet voor niets in het voorjaar!
Een viooltje dat zich in de voeg tussen de stoeptegels heeft weten te nestelen en tot bloei is gekomen is niet alleen een teken van hoop, maar ook van symbool voor de natuur- en verrijzingskracht! En dan de klimop…een groenblijvende plant, die hoe hard je hem ook snoeit, altijd weer uitloopt en een schuilplaats vormt voor insecten en vogels.
Ze zijn het beeld van Gods trouw: God is ons nabij in tijden van tegen- en voorspoed. Daar kunnen we op vertrouwen.
Verrijzeniskracht: sterk en kwetsbaar tegelijkertijd
De leerlingen van Jezus waren na Jezus’ dood verslagen en verdrietig, Ze kropen bij elkaar in de bovenzaal en waren bang. Wat moesten ze denken van het lege graf dat ze gevonden hadden, de verhalen van die mensen die Jezus ontmoet hadden onderweg naar Emmaus en hun hart voelden branden en zo’n bijzondere ervaring opdeden, dat ze het zeker wisten: Jezus leeft!
De eerste ervaringen met de Verrezene in hun midden gaat in de bijbel altijd gepaard met kracht én met kwetsbaarheid. Het hart dat in brand staat, laat zich niet door dichte deuren weerhouden. Maar tegelijk is die kracht kwetsbaar en niet vast te pakken: hij verdwijnt weer uit het zicht of geeft vrede.
Achter in de kerk, bij het Antoniusbeeld verzorgen Els van der Wielen en Loes Bank de kijk- en geloofstafel. Iedere keer een ander thema. De moeite waard om eens een kijkje te nemen.