Van zondag op maandag, op 7 april 2025, is thuis in Amsterdam-Zuidoost geheel onverwacht overleden onze medeparochiaan
Maria Anna Margaretha -Ria- Aerts-Michielsen.
Ria is 87 jaar geworden.
Na het overlijden van haar zeer geliefde man Ton in 2010, werd Ria – samen met haar zoon en schoondochter – een regelmatige kerkganger in Abcoude. Met de opvallende haardos van Ria en hun vaste plekken, helemaal achteraan op de laatste bank, vormden zij voor velen van ons een vertrouwd beeld.
Drie weken voor haar overlijden, was Margo van onze geloofsgemeenschap bij Ria op bezoek. Ria oogde kwetsbaarder dan eerder, wat stiller, maar was verder gewoon zichzelf. Haar overlijden voelt, ondanks haar hoge leeftijd van 87 jaar geheel onverwacht. Op zondagmiddag speelden ze Rummikub met haar zoon en schoondochter en zondagavond was er nog telefonisch contact… Maandag aan het einde van de middag kwam de onheilstijding: haar leven hier voorbij!
Bij de intrede van de viering in liefdevolle herinnering op 15 april in onze kerk zong het koor het lied naar psalm 23 ‘Mijn herder de Heer’, met de toepasselijke tekst ‘Ik verblijf in mijn Vaders woning, voor altijd, voor altijd.’ Dat is voor Ria een groot en ook pijnlijk, verlangen geweest, na het overlijden van haar zeer geliefde Ton. Herenigd worden met hem, thuiskomen, bij onze God die liefde is, daar verlangde ze intens naar.
De liefde voor haar Ton heeft ze op een zeer oorspronkelijke wijze gezocht en gevonden door op haar werk in de koekjesfabriek van Verkade een soort van contactadvertentie in een koekblik mee in te pakken. Een stille daad vol lef en verlangen. Ja, en dat koekblik kwam terecht bij Ton, een militair gelegerd in Breda. Het leidde tot een huwelijk voor het leven en een prachtig vol gezin. Hun samenzijn was, toen jullie als kinderen zelfstandig waren, voor hen genoeg; gewoon thuis, met de honden, met de kinderen liefst niet te ver van haar vandaan.
Zij was een gedreven huisvrouw en moeder, met een sterke wil en duidelijke grenzen gaf ze geborgenheid en betrokkenheid. Ze ‘was er’, op haar manier, zorgzaam, voor haar gezin en voor haar huisdieren. Mag Ria’s liefde, haar aanwezigheid, haar trouw, op die manier voortleven en haar kinderen, partners en kleinkinderen troost geven. Niet als iets wat voorbij is, maar als iets wat blijft – op de achtergrond, stil, krachtig.
Na de viering werd Ria gecremeerd in Crematorium De Nieuwe Ooster in Amsterdam. Wij wensen haar kinderen Gérard, Michel en Brigitte, hun partners, kleinkinderen, achterkleinkinderen, verdere familie en vrienden sterkte met dit verdrietige verlies. We mogen erop vertrouwen, want Jezus zelf heeft het ons beloofd, dat Ria is thuisgekomen, herenigd met haar Ton, in eeuwig licht en tederheid, in ware vreugde, in liefde bij God. Voorgoed thuis!