1 Thessalonicenzen 2: 13: “En daarom danken wij God zonder ophouden, dat gij het goddelijk woord der prediking van ons hebt ontvangen en aanvaard, niet als een woord van mensen, maar als wat het inderdaad is: het woord van God zelf. En het blijft ook werkzaam in u die gelooft.”
Er komt heel veel nieuws op ons af en we moeten voortdurend nagaan of die woorden betrouwbaar zijn. Of het geen fakenieuws is of berichten die half waar zijn om jou een bepaalde richting op te duwen. Het zijn allemaal woorden van mensen. Gelukkig vaak oprecht, maar wel gekleurd, vaak ook bedoeld om je te misleiden.
Dat kan ook gebeuren met woorden van God die we lezen in de Bijbel. Wie kan deze woorden begrijpen als ze niet worden uitgelegd? En wanneer ze worden uitgelegd, wie zegt dat die uitleg betrouwbaar is? Dat is de moeilijkheid met ons mensen. We leggen ook de woorden van God niet altijd uit zoals deze bedoeld zijn. Wie kan met zekerheid zeggen dat die en die uitleg de waarheid is? De kerk heeft door de vele eeuwen van haar geschiedenis in de catechismus vastgelegd wat ze betrouwbaar acht als uitleg. Daar mogen we op bouwen als woorden die gewikt en gewogen zijn en tenslotte zijn opgeschreven. En zelfs die woorden worden steeds weer heroverwogen en beproefd. Dat is de samenwerking tussen de geest van de mens en de Geest van God. Want wie kan weten wat God werkelijk bedoeld heeft en nog steeds bedoeld? Wordt daarmee alles aan het wankelen gebracht? Neen, dat niet, het gaat om het geloof dan binnen in je leeft en waar je in verbinding staat met God. Dat mag onwankelbaar zijn. Laat je echter niet afhankelijk maken van wat een uitleg je aanreikt en wellicht op een keer anders is dan je eerder hebt gehoord. Laat het woord van God in je resoneren en dan valt het vanzelf op zijn plaats.