Romeinen 11: 33b-35: “Hoe ondoorgrondelijk zijn zijn beslissingen, hoe onnaspeurlijk zijn wegen! Wie kent de gedachte des Heren? Wie is zijn raadsman geweest? Wie kan vergoeding eisen voor wat hij God heeft gegeven?”
Begrijpen wij iets van God? Paulus geeft aan dat we niets begrijpen van God. Ook diep gelovigen moeten op veel vragen het antwoord schuldig blijven. Met bepaalde voorstellingen kunnen we soms iets uitdrukken of in de buurt van een begrijpen komen. Toch blijft dat onvoldoende en zullen we altijd vragen houden en onbegrip over wat er gebeurt en van bepaalde gebeurtenissen. Dat levert vragen op, waarvan we de antwoorden niet weten of schuldig moeten blijven. Sommigen zeggen dat wanneer God dit of dat toelaat er geen God kan zijn. Een kromme redenering, want hoe kun je God begrijpen en de gebeurtenis die in jouw leven voorkomt, plaatsen in het grote geheel van de wereld en alle mensen?
Misschien heeft dat wel te maken dat veel mensen zichzelf in het middelpunt plaatsen en niet God. Wanneer je jezelf in het middelput plaatst, dan gaat alles om jou. Wanneer je God in het middelpunt plaatst, dan gaat het om iets groters dan jij kan overzien. Moet je daarmee alle vragen opgeven? Zeker niet! In de psalmen leren we hoe er tegen God wordt aangelopen, hoe men klaagt, God aanroept voor verantwoording en uiteindelijk tot de conclusie komt dat Hij liefhebbend en nabij is. Vragen en protest is prima en soms ook nodig voor onze verwerking. God aan de kant schuiven omdat we de gebeurtenissen niet begrijpen, is jezelf buiten de werkelijkheid plaatsen. In gesprek gaan over je leven is een veel betere stap. Je blijft dan in contact en op zoek en je zult uiteindelijk vinden.