1 Petrus 3: 19 en 20a: “Zo ging Hij heen en predikte voor de geesten in de kerker, die eertijds, in de dagen dat Noach de ark bouwde, weerspannig waren geweest, terwijl God in zijn lankmoedigheid geduld oefende.”
Deze tekst hoort eigenlijk bij Stille Zaterdag in de Goede Week. Het gaat over de tijd dat Jezus gestorven was en nog niet was opgestaan. Waar was Hij? Petrus vertelt dat Jezus in het dodenrijk het evangelie predikte aan degene die in de dagen van Noach in de vloed waren gestorven. Deze tekst is vreemd en klinkt nogal mysterieus. Dat is het eigenlijk ook, want je kunt je er moeilijk een voorstelling van maken. Toch is het een heel belangrijk tekst want het gaat over de hoop die er is voor hen die gestorven zijn voordat Jezus op aarde kwam. We geloven dat Jezus in het dodenrijk het evangelie heeft verkondigd, zodat iedereen kennis kan nemen van zijn verlossing. Wanneer je ook geleefd hebt of hoe je ook gestorven bent. Zijn dood en verrijzenis is voor iedereen, van alle tijden. Hiermee wordt Gods grote liefde opnieuw zichtbaar. Het evangelie is voor alle mensen. Een boodschap van bevrijding die zelfs over de dood heen gaat. Wat is dat een troost. Het helpt ons ook tegen exclusief denken, zo wij hebben de waarheid of dat er speciale groepen zijn die uitverkoren zijn. Iedereen is uitverkoren om op Gods liefdesroep een antwoord te geven.