Romeinen 5: 8: “God echter bewijst zijn liefde voor ons juist hierdoor, dat Christus voor ons is gestorven, toen wij nog zondaars waren.”
De boodschap van Jezus is nogal radicaal. In de Bergrede horen we dat we onze vijanden lief moeten hebben en wanneer je op de een wang geslagen wordt, je de andere moet toekeren. Jezus vraagt nooit iets van ons wat Hij zelf niet heeft gedaan en gedragen heeft. Bij de martelingen door Pilatus zweeg Hij en liet het allemaal over zich komen. Aan het kruis vergaf Hij zijn moordenaars en zei: “Vader, vergeef het hen want ze weten niet wat ze doen.” Of ze dat niet wisten is de vraag. Ze wisten niet van de Zoon van God, maar wel van een onschuldige die ze veroordeelden. Toch had Jezus hen lief en keerde zijn andere wang toe. Je kunt wel zeggen dat het zondaars waren.
Paulus stelt dat wij allemaal zondaars zijn en dat wij feitelijk ook Jezus een klap in zijn gezicht geven wanneer we zondigen en dat Hij desondanks ons allemaal innig lief heeft. Dat Hij dat al deed voordat wij tot geloof kwamen of tot het inzicht dat we anders moeten gaan leven. Paulus spreekt hier tot degene die eerst heidenen waren en tot bekering zijn gekomen. Al toen hield Jezus van hen. De meesten van ons zijn van kinds af aan in geloof opgegroeid. Misschien onderweg kwijtgeraakt, maar toch de tekenen van onze doop bij ons dragen. Hoe dan ook, in welke omstandigheid je verkeert, of wat voor achtergrond, er is een God die jou op het oog heeft en van je houdt.