Ik ben Martien Leerentveld, geboren te Utrecht op 2 maart 1956, in de wijk Lombok, een arbeiderswijk. In deze periode was het Pontificaat van Paus Pius XII, (1876 – 1958) die niet alleen op deze dag zijn verjaardag vierde, maar ook nog tot Paus gekozen is.
Ook bij verschillende Bedevaartplaatsen komt deze datum geregeld terug. Zoals in Lourdes in 1858 aan Bernadette Soubirous , als mede in Banneux aan Mariëtte Beco in 1933.
Middenin de wijk Lombok staat als een baken de Sint Antoniuskerk uit 1903, helaas aan de eredienst onttrokken, hier als misdienaar begonnen. Tegenover de kerk in het verlengde van de Kanaalstraat het klooster van de zusters Franciscanessen van Heythuysen, met daarnaast de meisjesschool. De jongensschool lag achter de kerk in de Malakkastraat. Al deze gebouwen hebben nu een andere functie gekregen. Al gauw help je de koster en voor je het weet doe je kosterswerk tijdens de vakantie van de koster als jochie van 14. De band tussen de toenmalige pastoor en mij was heel goed, tot ver in mijn huwelijk hebben we contact gehouden.
Maar ook pastoors worden weer overgeplaatst en komen er nieuwe. Na een zoektocht langs verschillende kerken, ben je ineens acoliet in de Kathedraal in Utrecht.
Op een gegeven moment kom je de liefde van je leven tegen en kom je in het pittoreske Waverveen wonen, een knus huisje met een mooie tuin, waarin je helemaal tot rust komt na een dag hard werken, en hier kunt genieten van de vogels en uitzicht op de koeien. Dan komt er ook nog een busbedrijf op je pad en wordt het wat rustiger met de kerkelijke activiteiten.
Dan komt ineens Pastoor Griffioen (1951 – 2019) op visite, met de vraag of je in het Parochiebestuur plaats wilt nemen. Het is niet veel werk, zegt hij er nog bij. Als lid van een kerkgemeenschap, lijkt het mij heel logisch om je toch in te zetten voor de Parochie gemeenschap. De pastoor kan het niet allemaal in zijn eentje en is het een groot goed dat er een groep van vrijwilligers is die hem op allerlei gebied bijstaan. Zo ook het Parochiebestuur. Onze Parochie heeft negen locaties en die hebben allen een eigen verantwoordelijkheid , maar het Parochiebestuur houdt de vinger aan de pols. Het vergt wat vrije tijd, maar dit is niet erg, je weet immers waar je het voor doet , belangrijk is dat de kerk goed bestuurd wordt , maar wij allen als Parochianen zijn er ook verantwoordelijk voor dat in de toekomst de klokken van onze kerken blijven luiden op de zondag.
