Colossenzen 3: 1 en 2: “Als gij dan met Christus ten leven zijt gewekt, zoekt wat boven is, daar waar Christus zetelt aan de rechterhand Gods. Zint op het hemelse, niet op het aardse.”
Het is opstanding dag, Pasen is weer aangebroken. Wij geloven dat de dood niet langer alles voor het zeggen heeft, maar dat er na dit leven een ander leven is en dat Jezus ons dat heeft laten zien. Het helpt ons om in te zien dat dit leven niet het enige is en dat wat en wie wij zijn, toekomst heeft. In onze westerse deel van de wereld geloven veel mensen dit niet meer, want wat je niet kunt bewijzen, dat bestaat niet. Hoewel erg kortzichtig, er is immers heel veel dat we niet kunnen bewijzen en wat er toch is, betekent het dat veel mensen de hoop op een toekomst kwijt zijn. Toch hoor je vaak, met name bij een uitvaart, hoe er toch hoop is op een ontmoeting na dit leven. Ergens willen en hopen we allemaal dat het niet blijft bij dit leven alleen. Er is derhalve een blijvend zoeken naar wat boven is.
In de kerk geven we aan dit zoeken woorden, lezen we getuigenissen van mensen die daarvan iets geproefd hebben en helpen we elkaar in de zoektocht. Op deze wijze verbinden we het hemelse met het aardse. Het hemelse, dat we in Jezus een eeuwig leven hebben. Het aardse, dat we leven in verbondenheid met elkaar, wat ook betekent dat iets van dat hemelse zichtbaar wordt in het aardse leven.