2 Korintiërs 5:16a: “Daarom beoordelen wij voortaan niemand meer naar de oude maatstaven.”
Dagelijks horen we wel van reacties op X of andere online platformen. Mensen schieten uit hun slof, beoordelen elkaar en nemen de ander de maat en dat nog eens op een uiterst ruwe en onbeschofte manier. Hoe zou het toch zijn met mensen die dat zo makkelijk doen? Hoe kijken ze naar zichzelf? Zijn ze ook zo scherp op zichzelf? We leren in de Schrift dat we niet moeten oordelen en de ander hoger moeten achten dan onszelf. We moeten daarvoor de oude maatstaven achter ons laten. Oude maatstaven zijn het oordelen zonder de situatie te kennen, de gedachten van anderen te willen begrijpen. De zorgen van anderen waarom ze iets doen of zeggen niet te willen doorgronden en dan zo makkelijk de ander maar te verketteren.
De nieuwe maatstaven zijn het tegenovergestelde. Die achten de ander hoog, vragen waarom iemand iets zegt en luistert naar het hart achter hetgeen gezegd is. We experimenteren met het synodale proces in een dialoog, waar je in eerste instantie alleen luistert. Wat zegt de ander, wat zou deze bedoelen? Je probeert te achterhalen waarom iemand iets zegt en dan wordt al zoveel duidelijk en kom je nader tot elkaar. Je gaat je inleven en de ander gaat zich in jou inleven en zo kom je tot delen, tot gesprek, tot een zoektocht naar wat goed is. Geef mij maar die nieuwe maatstaven, daar kom je tenminste ergens mee, in plaats van in je eigen gelijk te verdrinken.