We zijn halverwege op onze weg naar Pasen. Wellicht heb je de afgelopen weken op een bepaalde manier gevast. Misschien is dit een moment om even stil te staan bij waarom je de afgelopen weken gevast hebt en wat het je tot op dit moment heeft gedaan. Heb je tijd gevonden, genomen om stil te zijn? heb je tijd genomen om in gesprek te gaan met God? Door te bidden of gewoon door tegen Hem te praten, je verhaal te vertellen? Nu we aan de 2e helft van de vastenperiode beginnen kunnen we alsnog doen waar we de eerste periode niet aan toe zijn gekomen. Even de drukte van alle dag opzij zetten, even niet laten meesleuren door de hectiek van de dag, de waanzin van het nieuws, het beroep dat iedereen op je doet. Luther zei dat wanneer je tijd tekort komt, je meer moet bidden, want dan ga je tijd vinden.
Wanneer vasten niet een doel heeft, dan kunnen we het net zo goed laten. Vasten heeft geen ander doel dan ons te laten bezinnen en niet het doel om een tijdje in onthouding te leven. Voor God hoeven we niet te vasten. Hij wordt er niet beter van, wij daarentegen kunnen het vaak goed gebruiken. Een mooie tweede helft van de 40-dagentijd toegewenst.