2 Korintiërs 4: 18: “Wij houden het oog gericht niet op het zichtbare maar op het onzichtbare; wat wij zien gaat voorbij, de onzichtbare dingen duren eeuwig.”
Sommigen noemen hoop: opium voor het volk. Anderen noemen hoop: uitgestelde teleurstelling. Wij noemen hoop: nog niet vervulde belofte. Dat is de boodschap van het evangelie. Er is meer dan je kunt zien en het leven is meer dan onze tijd hier op aarde. Willen we daarmee zeggen dat je alles maar op zijn beloop moet laten? Niets hoeft te doen omdat het allemaal eens anders zal zijn? Neen, zeer zeker niet en zo heeft de geschiedenis dat ook bewezen. Als gelovigen hebben we veel aan de ontwikkeling van mensen gewerkt. Zowel in ontdekkingen in de wetenschap , als in scholing en opleiding. We geloven dat we in deze wereld aan goeds ontdekken en doen, een eeuwigheidswaarde heeft. Alles wat in liefde wordt gedaan heeft eeuwigheidswaarde. Alles wat niet in liefde wordt gedaan gaat verloren. Dat is de hoop dat de tranen worden afgewist, de pijn wordt vergeten en de dood wordt teniet gedaan. Opium of teleurstelling? Neen, kracht en energie om er tegenaan te gaan en de liefde in deze wereld te bevorderen zodat er meer en meer blijft bestaan in de eeuwigheid.