1 Petrus 3: 15: “Weest altijd bereid tot verantwoording aan al wie u rekenschap vraagt van de hoop die in u leeft.”
Petrus was een echte evangelist. Hij trok de steden rond en vertelde wat hem was overkomen. Hij vertelde over zijn leven met Jezus en bracht de mensen tot geloof in Jezus. Omdat na de tijd van Petrus er niemand meer is die met Jezus als mens gesproken heeft, wandelen wij sinds die tijd in geloof. Dat geloof geeft de mensen hoop dat er een God is die van mensen houdt en zich om hen bekommerd. Van hoop dat er leven na de dood is en dat er een toekomst wacht die ons voorstellingsvermogen te boven gaat. Een hoop, dat wat wij zien en meemaken niet het enige is, maar er een wereld is die we nog niet kunnen zien.
Petrus zegt ons van die hoop te vertellen aan andere mensen. Wanneer je gevraagd wordt waarom je gelooft en waarin je gelooft, dan mogen wij daarvan getuigen, of zoals het in de tekst staat: rekenschap afleggen. Niet ons verstoppen, niet ons geloof klein maken, maar oprecht vertellen hoeveel van die hoop in ons leeft, inclusief de twijfels die we soms hebben. Oprecht en waarachtig vanuit je hart vertellen wat je zo raakt in het evangelie van Jezus.