Pastoor van de Burgt was pastoor in De Hoef van 1947 tot 1956.
Deze pastoor wilde de kerk verfraaien nu bleek dat de vorige pastoor (Spruijt) er door zuinig beleid voor had gezorgd dat de kerk schuldenvrij was geworden.
In 1932 was al een nieuw hoofdaltaar en het fraaie glas in lood achter het hoofdaltaar aangebracht ter gelegenheid van het zilveren priesterjubileum van pastoor Hoogveld.
Maar vanaf 1946 ter gelegenheid van het 25 jarig bestaan van de kerk en verder veelal onder pastoor van de Burgt, is al het andere witte vensterglas door glas in lood vervangen.
In 1951 is de eenvoudige preekstoel en communiebank, die in 1921 gemaakt waren van vurenhout door timmerbedrijf Koeleman en 30 jaar dienst hadden gedaan, vervangen door met fraai houtsnijwerk versierde exemplaren van eikenhout. Deze waren afkomstig uit Rijsenburg en zijn tezamen aangekocht voor 650 gulden. Het archief vermeld 500 gulden voor de preekstoel en 150 gulden voor de communiebank.
Nadat pastoor van de Burgt vertrokken was in 1956, kwam pastoor van Soest, die als laatste pastoor van voor het tweede Vaticaans concilie De Hoef bediende.
Zijn opvolger pastoor Vredendaal trad in 1963 aan en zag overal in den lande de moderne beeldenstorm plaats vinden.
Toen hij in 1968 zijn 25 jarig priesterjubileum vierde, vond hij dat een goed moment om het achtergebleven De Hoef wat bij de tijd te brengen.
Hij vroeg als cadeau een modern priesterkoor en een nieuwe altaartafel.
De pastoor zag zijn kans schoon omdat er net in 1968 een nieuw kerkbestuur was aangetreden.
Achteraf heeft het kerkbestuur zoveel commentaar gekregen dat zij tot op de dag van vandaag spijt hebben dat zij toen de wensen van de pastoor hebben ingewilligd. Terwijl een maand later pastoor Vredendaal vertrok uit De Hoef.
Maar het leed was geschied, de fraaie preekstoel en communiebank werden 17 jaar weer verwijderd en waren aan de straatstenen niet kwijt te raken.
Uiteindelijk werden ze voor een zacht prijsje verkocht aan Jan van Veen, de caféhouder naast de kerk.
Deze man heeft de panelen met fraai houtsnijwerk uit de preekstoel en communiebank verdeeld onder zijn kinderen, die deze in hun huizen hebben gehangen.
In het najaar van 2022 werd ik als voorzitter van de locatieraad benaderd door een vrijwilliger van museum De Ronde Venen.
Zij waren benaderd door iemand die ernstig ziek was en die zocht een plek voor een paneel wat uit een kerk in De Ronde Venen kwam, de eigenaar dacht zelf uit een kerk in Wilnis. Hij had er echter ook bij verteld dat zijn opa caféhouder was geweest in De Hoef.
Ik ben via de vrijwilliger van het museum in contact gekomen met deze man en hij bleek in Westervoort bij Arnhem te wonen. Zijn vader, de jongste zoon van de caféhouder, was inmiddels gestorven en er zijn daarna een aantal stukken via een veiling verkocht. Deze stukken moeten dus nog ergens in den landen zwerven.
Aan de hand van zijn beschrijving van één van die panelen kon ik via een oude foto uit 1962 bevestigen dat dat ook een paneel uit onze preekstoel was.
Ik heb hem het verhaal van de preekstoel en communiebank kunnen vertellen en mocht het enige nog overgebleven paneel meenemen. Hij vond het een mooie gedachte als dit paneel van de communiebank weer in de kerk kwam te hangen waar het 54 jaar geleden uit is verwijderd.
Ik heb hem inmiddels een paar foto’s gestuurd zoals het nu hangt.
Het is mooi dat pater de Klerk het paneel met kerstmis 2022 opnieuw heeft ingezegend.
Ronald Wieman